Op bezoek bij Lea …


Ben je Joods?

Kom naar Israël!

Lea is een opgewekte vrouw. Ondanks de moeilijkheden en teleurstellingen in het leven van Lea is zij altijd open om te praten over het land van haar geboorte, de Oekraïne, dat zij 25 jaar geleden verliet om naar Israël te gaan.

Lea groeide op in een communistische cultuur. Haar grootvader was rabbijn. Hij werd geboren in Uman, een stad die voor veel Joden belangrijk is vanwege de associatie met rabbi Nachman Uman, een beroemde rabbijn, en zijn beweging. “Ik hoorde van mijn grootmoeder over de Joodse feestdagen en tradities.” Juist daarom geniet zij in Israël zo van de verschillende Joodse feesten. “Het brengt mensen bij elkaar.”

“Veel van de joodse mensen die in Oekraïne wonen, zelfs als zij geen binding of kennis hebben van de bijbel, voelen de speciale aantrekkingskracht van Israël”, vertelt Lea verder. Maar voor Lea was dat anders …

Als jong volwassene had Lea de diagnose van een chronische aandoening gekregen. Dit had een enorme ommekeer gebracht in haar leven. Al haar dromen die ze had, waren hiermee ruw ten einde gekomen. Zij kreeg weer hoop toen zij in 1994 in een communistische krant een artikel las over een nieuwe behandeling. “Ik schreef direct een brief aan de arts die in het artikel genoemd werd. En enige tijd later antwoordde hij: ‘Ben je Joods? Kom naar Israël!'”

En dat deed Lea. Kort na het overlijden van haar moeder ging zij samen met haar vader op weg naar Israël en maakte zij aliya.

Helaas werkte de behandeling niet zoals Lea gehoopt had. Haar chronische aandoening en andere gezondsheidsproblemen waren haar lot. Maar Lea en haar vader, die in 2011 stierf, hadden geen spijt van hun verhuizing naar Israël. Wennen aan een hele andere en soms vreemde cultuur, geen Hebreeuws kennen, was moeilijk, vertelt Lea. Ze leerde echter Hebreeuws. “Ik geniet er van deel uit te maken van een gespreksgroep voor gehandicapten die lezingen, excursies en vriendschap biedt. Het leven in Israël is niet saai” verklaart ze.

Haar gevoel voor humor overwint de momenten waarop het leven in een elektrische rolstoel ongemakkelijke of wanhopige momenten met zich meebrengt. Een lift die soms onverwacht niet werkt. Midden op de weg een lekke band van haar rolstoel waardoor al het verkeer tot stilstand komt. “Maar”, zegt ze, “iedereen is zo behulpzaam.”


De relatie is belangrijk voor mij!


Het is alweer enkele jaren geleden dat Lea opgenomen werd in het adoptie programma van Nachamoe. Ze wordt enthousiast wanneer ze daarover vertelt. “Nachamoe heeft mijn wereld groter gemaakt. De mensen van Nachamoe steunen mij.” Wat betreft de financiële ondersteuning is Lea erg dankbaar. “Ik leef niet in armoede, maar door de inflatie van de valuta in de afgelopen jaren, is deze ondersteuning een grote hulp voor mij om extra kosten van bijvoorbeeld de tandarts te kunnen betalen. Ik vind het fijn om post te ontvangen uit Nederland en iets van mij te laten horen. De relatie is belangrijk voor mij.”

“Mag het nog maar heel lang zo blijven.”